WRZESIEŃ 2018
01.09.2018.
Kolejny już raz pielgrzymujemy,
piękną Wspólnotę budujemy.
Silni Bogiem w obronie Ojczyzny stajemy,
nikomu oddać swego Honoru nie chcemy.
Jak w ostatnich trzech latach, 1 września o godz. 17.00 spod remizy naszej Ochotniczej Straży Pożarnej ruszyła III już Pielgrzymka Służb Mundurowych. W tym roku udział wzięli: żołnierze 1 batalionu logistycznego "Ziemi nakielskiej”, Ochotnicze Straże Pożarne, Państwowa Straż Pożarna, funkcjonariusze Zakładu Karnego w Potulicach, policjanci z Komendy Powiatowej Policji w Nakle nad Notecią, Strażnicy Miejscy z Nakła nad Notecią, harcerze oraz mieszkańcy.
Najpierw w takt orkiestry przemaszerowaliśmy pod byłą bramę obozu pracy z lat 1941-1945, gdzie z dumą w sercu odśpiewaliśmy Hymn Państwowy. Wiązankę kwiatów przy Kamieniu-Pomniku złożył Pan Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią, Pan Sławomir Napierała w asyście Oficerów Wojska Polskiego.
Minutą ciszy uczciliśmy wszyscy pamięć o tych, którzy swe życie poświęcili w obronie Boga, Honoru i Ojczyzny. Trwając w chwili zadumy wysłuchaliśmy utworu zagranego na trąbce: „Śpij Kolego”.
Następnie udaliśmy się do naszej świątyni, gdzie czekał już przygotowany Ks. Tadeusz Michalak, który to odprawił uroczystą Mszę Świętą w intencji osób, które pełnią czynną służbę, w intencji wszystkich osób różnych formacji mundurowych przebywających już w stanie spoczynku, a także w intencji Rodzin, których wsparcie jest nieocenioną siłą w walce, gdy przychodzi na co dzień stać na straży Boga, Honoru i Ojczyzny.
Głos zabrał również Pan Burmistrz, który w swoim krótkim i jak zawsze bardzo trafnym przemówieniu wskazał na istotę powołania Służb Mundurowych nie tylko w czasie kryzysu czy wojny, ale także w czasie Pokoju, o który nieustannie musimy zabiegać, bo przecież tak jak w roku 1939 nikt nie chciał, tak i teraz nie chcemy dać przewagę złu. Dlatego właśnie istotne są takie uroczystości i spotkania jak te nasze u Stołu Pańskiego każdego roku 1 września, aby pielęgnować naszą Ojcowiznę.
Po błogosławieństwie Bożym wszyscy kolumną udali się do sali hr. Anieli Potulickiej, gdzie nasze serca zostały porwane przez słowa „Roty” wyśpiewane z głębi duszy. Po zakończeniu III Pielgrzymki Służb Mundurowych zostały rozdane pamiątki oraz wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni na poczęstunek przygotowany przez wspaniałe potulickie Koło Gospodyń Wiejskich.
Do zobaczenia za rok!
BÓG, HONOR, OJCZYZNA - TO NASZA OJCOWIZNA.
Relacja fotograficzna.
MAJ 2018
20.05.2018.
Słowa dotrzymujemy, święto organizujemy
i poprzez wspólną modlitwę i zabawę razem balujemy.
We Mszy Świętej o godz. 11:00 udział wzięli zaproszeni Goście, a mianowicie Dzieci z zaprzyjaźnionego Domu Dziecka w Karolewie. Przybyła do nas grupa wraz z opiekunami, na czele z Panem Dyrektorem wzbogaciła naszą modlitwę, przez co staliśmy się silniejsi jako Wspólnota.
Każdy chętny parafianin mógł włączyć się w dzieło mnożenia Radości oraz Dobroci. Mnóstwo osób zaangażowało się i dzięki wypiekom Pań, Dzieci mogły raczyć się pysznymi domowymi ciastami. Smaczny obiad, podczas którego nie zabrakło ulubionych frytek oraz kotletów również jest efektem współpracy naszej parafialnej społeczności. Po posiłku nastąpiło przegrupowanie i przenieśliśmy się na boisko szkolne, gdzie czekały konkursy, zadania i oczywiście sowite nagrody. Nie zabrakło również kiełbaski z grilla oraz pieczonego chleba. Dla każdego kto przyszedł było coś pysznego.
Pan Dyrektor szkoły Jacek Kiersznicki, udostępnił nam plac należący do szkoły, ławki, stoły, które były niezbędne do przeprowadzenia wielu konkurencji, co można zobaczyć na załączonych zdjęciach. W nasze spotkanie zaangażowała się również niezawodna potulicka Ochotnicza Straż Pożarna, która to zaprezentowała pokaz bojowy naszych Strażaczek. Wykazały się One sprawnością fizyczną, dobrym poczuciem humoru oraz umiejętnością zabawy w każdych warunkach. Dzięki Nim z pewnością zostało ugaszone pragnienie każdego Dziecka, które chciało przyjrzeć się Ich pracy oraz wyposażeniu wozu strażackiemu.
Po wielu grach, zabawach, smakołykach, których nie brakowało nadszedł czas pożegnania. Nasi Goście wyjeżdżali z uśmiechem na twarzy, pełnymi brzuszkami, a także niewątpliwie z ciepłem w sercu, bo właśnie to chcieliśmy Im pokazać i tym się podzielić, gdyż w naszej społeczności nie brakuje życzliwości i serdeczności, o czym wielokrotnie się przekonaliśmy.
„Niech będzie Miłość wśród Ludzi, niech będzie Miłość wśród nas,
niech Miłość rządzi Narodem, o Panie, pomóż nam dziś.
Prosimy, daj zrozumienie, Bratniej Miłości wśród nas.
Niech będzie Miłość wśród Ludzi, niech będzie Bóg”.
Relacja fotograficzna tutaj.
MARZEC - KWIECIEŃ 2018
28.04.2018.
„Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Ociemniałym podaj rękę,
Niewytrwałym skracaj mękę,
Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!
Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo!
Tyleś, Matko, wycierpiała, Maryjo!
Przez Twego Syna konanie
Uproś sercom zmartwychwstanie,
W ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!
Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Miej w opiece naród cały,
Który żyje dla Twej chwały,
Niech rozwija się wspaniały, Maryjo”!
Słowami tej powierniczej pieśni w sobotę na potulickim cmentarzu, na którym pochowane są ciała pomordowanych w obozie w Potulicach rozpoczęliśmy uroczystości związane z 73 rocznicą wyzwolenia tego obozu.
O godz. 11.30 nasze spotkanie zostało zapoczątkowane przez orkiestrę wojskową. Nie mogło zabraknąć wyśpiewanego całym sercem Hymnu Państwowego. Wystąpienie Pana Burmistrza, Sławomira Napierały wprowadziło nas w głęboką zadumę.
Dzieci i młodzież z miejscowej szkoły w wzruszający sposób przedstawiły słowno-muzyczną namiastkę tragedii, która przed 73 laty rozegrała się w sercach wielu ludzi, którzy tego dnia byli obecni pośród nas.
Mszę Świętą sprawowaną w intencji Bohaterów, od których mamy uczyć się Wiary, Nadziei i Miłości uświetniał parafialny chórek „Gloria”. Nie zabrakło również naszych niezawodnych ministrantów.
W homilii podkreślone zostały słowa: „Wolność Krzyżami się mierzy – historia ten jeden ma błąd”. Ksiądz Proboszcz podziękował obecnym na uroczystości za Ich współczesne Apostolstwo, gorliwą modlitwą otaczał Tych, nad grobami których pochylaliśmy się w sobotę. Przestrogą dla nas dzisiaj żyjących są takie uroczystości, gdyż jak wiemy, człowiek człowiekowi potrafi zgotować piekło na ziemi, gdy zabraknie w sercach Pana Boga.
Nie można było przejść obojętnie wobec ostrzeżenia o współczesnych zagrożeniach w życiu codziennych wszystkich zebranych. Dzisiaj tragedia militarna zdaje się być daleko, ale w jakże okrutny sposób potrafimy nakładać krzyże jedni na drugich. To właśnie w tych momentach można było zauważyć łzy w oczach tych, którzy przeżyli, przetrwali upodlenie innego człowieka.
Zaszczytu udzielania Komunii Świętej współczesnym Apostołom Chrystusa dostąpił również szafarz, Pan Andrzej Kubiak, dyrektor zaprzyjaźnionego Domu Dziecka w Karolewie.
Po dziękczynieniu miał miejsce Apel Poległych, podczas którego niewątpliwie wielu osobom zadrżało serce na dźwięk wystrzałów.
Wraz z błogosławieństwem Bożym udaliśmy się pod Kamień – Pomnik, gdzie głos zabrał przewodniczący prezes związku kombatantów RP i byłych więźniów politycznych, Pan Bogdan Jagodziński.
W uroczystościach uczestniczyli także zaproszeni goście: między innymi dowódca garnizonu mjr Roman Łoboda, konsul Republiki Federalnej Niemiec Peter Utsch, wicemarszałek województwa kujawsko-pomorskiego Zbigniew Ostrowski, starosta nakielski Tomasz Miłowski, najważniejszymi byli jednak Bohaterowie tego dnia, którzy pokonali nienawiść Miłością.
Relacja fotograficzna z tej uroczystości tutaj.
„Przed Twe ołtarze zanosim błaganie,
Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie”.
09.04.2018.
Radość innym niesiemy,
tym najmniejszym zawsze chętnie pomożemy.
Dlatego też przez czas Wielkiego Postu dary zbieraliśmy,
a dzisiaj je Dzieciom zawieźliśmy.
Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za to, że nasi parafianie tak hojnie obdarowali Dzieci, które potrzebują naszej pomocy. Powodem do dumy jest chęć wsparcia, której nie brakuje w parafii.
Panie: Maria Stusińska, Elżbieta Meller, Iwona Koniec oraz Ksiądz Proboszcz udali się do Karolewa, gdzie znajduje się główna siedziba Domu Dziecka, który ma kilka swoich filii z podopiecznymi. Słowami nie można wyrazić radości i wdzięczności w oczach osób, które każdego dnia oddają swoje życie dla zapewnienia dobrych warunków życia innym, mniejszym od siebie, a jakże potrzebującym pomocy w codziennych, zwykłych czynnościach życiowych. Ludzie Ci opiekują się Dziećmi, które wielokrotnie więcej niż my przeżyły w życiu i doświadczyły prawdziwego, a nie wymyślonego zła. Takie osoby prawdziwie potrafią docenić Dobro, które jest dla nich czynione.
Po chwili ciepłej i pouczającej rozmowy z Opiekunami oraz Dziećmi, które zaznały braku Miłości i prawdziwej ludzkiej złości nadszedł czas na powrót do domu. Każdy wracał w zadumie, głęboko przeżywając tę lekcję życia.
Ufamy, że to nie koniec naszej współpracy z kierownictwem oraz Dziećmi z Domu Dziecka. Z pewnością spędzimy jeszcze wiele dobrych chwil i będziemy wzajemnie od siebie uczyć się prawdziwego życia, które czasami nie oszczędza nam cierpienia.
Zdjęcia, które można obejrzeć tutaj, posiadamy dzięki uprzejmości kilku osób.
Źródło: powiat.bydgoski.pl
09.04.2018. ZWIASTOWANIE NMP.
„W szumie skrzydeł i blasku który płynie z nieba
Anioł oto przynosi radosną nowinę
bądź pozdrowiona w Panu Matko pełna łaski
bo to Bóg z Tobą dzieli radosną godzinę
Oto Ty służebnica wydźwignięta z kolan
do roli najpiękniejszej z wszystkich ludzkich matek
weźmiesz Boga w ramiona gdy nadejdzie czas
Małą Ludzką Kruszynę kruchą jak opłatek
Bo Tyś błogosławiona między niewiastami
dotknięta Bożym cudem który stał się ciałem
wybrana by być Matką Najwyższego Boga
gdy bez zmazy poczęta dźwigasz Jego chwałę
Przez każdego w życiu na ziemi człowieka
który dotknięty łaską niesie w sobie wiarę
i tę radość co płynie z cierpliwej opieki
i miłości matczynej co najwyższym darem
To dzięki tej miłości dzisiaj wszyscy trwamy
złączeni Twą opieką przed obliczem Pana
we wspólnocie Kościoła w nadziei zbawienia
która w Twój los matczyny życiem jest wpisana
A każdy cud poczęcia jest jak zwiastowanie
jak przez Boga przesłana radosna nowina ,
że oto Bóg dotyka cię łaską nadziei
przez Anioła co strunę miłości napina”
W naszym kościele zebraliśmy się wszyscy o godz. 17.30. kiedy to nastąpiło spotkanie z Najświętszym Sakramentem, nabożeństwo ku czci NMP, a następnie uroczystą procesją za Panem Jezusem obwieściliśmy mieszkańcom Potulic o święcie naszej parafii. Szczęśliwi, którzy skorzystali z łaski Odpustu zupełnego, którego mógł dostąpić każdy.
W uroczystości uczestniczyli również Księża z innych parafii, co dodało wzniosłości temu dniu. Msza Święta odpustowa była niezwykle uroczysta. W ramach dziękczynienia i uwielbienia w całym kościele rozbrzmiał głoś naszej wspaniałej Rozalki Ciaciuch, która pięknie i wzruszająco wyśpiewała pozdrowienie NMP: „Ave Maria”. Na zakończenie Mszy Świętej Miriam Ladińska swym delikatnym głosem zaśpiewała Najświętszej Panience pieśń powierzając Jej swoje serce oraz wszystkich parafian.
Nie można nie wspomnieć i wyjątkowej homilii, którą skierował do parafian Ks. Mariusz, Ksiądz z pobliskiej parafii w Paterku, który wiele wysiłku włożył w przygotowanie tak lotnego kazania, obfitego w historię naszego narodu nierozerwalnie złączoną ze wstawiennictwem Matki Bożej.
Ksiądz Mariusz dokonał również uroczystego poświęcenia książeczek Dzieci Pierwszokomunijnych, które obiecały „starszemu” Księdzu, że skoro porządnie zostały poświęcone, to porządnie będą Dzieci nasze rozmodlone i często będą korzystać z tych książeczek w trakcie nabożeństw, w których będą licznie uczestniczyć. Kilka fotografii.
Radością emanowali jeszcze w Domu Parafialnym, w którym to Ksiądz Proboszcz ugościł tych, którzy angażują się w życie Kościoła pysznymi tortami i ulubionymi lodami dzieci.
Jak widać, służba w kościele to zaszczyt, Radość, Moc Ducha Świętego, które nie powinny niczym być gaszone, a wręcz przeciwne pomnażane i wspierane. Nasze serca były i są przepełnione tylko Dobrem, Życzliwością, Bożą Miłością oraz Radością, co można zobaczyć na nagraniu i fotografiach.
Z okazji tak ważnej uroczystości, jaką jest Zwiastowanie NMP życzymy, aby w naszej parafii nie zabrakło nigdy ludzi, którzy będą innym zwiastować, głosić Dobrą Nowinę, którzy pragną nieść Pana Boga innym, którzy są otwarci na głos Pana Boga mówiącego w ciszy ich serc.
29.03 – 01.04.2018.
W czasie Triduum Paschalnego do naszej świątyni przychodzimy,
Panu Jezusowi w tym obfitym w łaski czasie towarzyszymy.
Zdroje błogosławieństw i sakramentów na ludzkość spływa,
niech nikt od tego rąk nie umywa.
Panie, my wierzymy, że jesteś nieustannie z nami,
że z Tobą całe zło w naszej potulickiej parafii pokonamy.
WIELKI CZWARTEK.
W Wielki Czwartek w szczególny sposób dziękujemy Panu Bogu za dar Eucharystii, kapłaństwa oraz za wszelkie sakramenty, które poprzez posługę tych Powołanych przez Pana na nas spływają, z których możemy czerpać w niezliczonych ilościach.
Dwa dni przed Wielkim Czwartkiem w naszej parafii odbywała się spowiedź wielkopostna. Każdy mógł oczyścić swoje serce, swoje życie, to co przygniata go tutaj na ziemi, aby dusza jego mogła wznieść się na wyżyny Nieba.
Do pomocy Księdzu Proboszczowi przyjechał Ksiądz Kleryk, który służył uśmiechem, wsparciem modlitewnym, radą oraz swoim głosem. Po najważniejszej części jaką była Komunia, tj. przyjęcia Pana Jezusa do czystych serc parafianie podziękowali naszym Księżom pięknymi kwiatami, owocami oraz niebotycznymi rymowankami.
Wdzięczność okazała Liturgiczna Służba Ołtarza, Rada Parafialna, Chórek, Matki Różańcowe oraz Parafianie. Nie zabrakło również serdeczności dla Księdza Kleryka, który oprócz kwiatów symbolicznie otrzymał paczkę Jego ulubionych frytek, na które Ministranci i „Gloria” zaprosili Księdza Kubę w sobotę.
WIELKI PIĄTEK.
Dzień wyjątkowy. Liturgia była niezwykle uroczysta. W sposób szczególny została przygotowana Droga Krzyżowa pod przewodnictwem p. Iwony i dzieci parafialnych. Młodzież w ostatnich latach również została zaangażowana i godnie oraz w wielkim skupieniu wskazywała na Krzyż, przez który dokonało się Zbawienie. Przesłanie, które zostało przygotowane wypełniało nasze serca, o czym mogła świadczyć cisza w kościele, a nawet łzy wzruszenia u niektórych. Najważniejsze, że jako parafia potrafiliśmy ukrzyżować nasze słabości, a grzechy naszego potulickiego społeczeństwa Pan Jezus zabrał ze sobą na Krzyż. Wraz z pocałunkiem drzewa Krzyża oddaliśmy Jemu to, co w nas złe i słabe i złożyliśmy obietnicę poprawy i skończenia ze złem w naszej społeczności. Relacja fotograficzna.
WIELKA SOBOTA.
W końcu nastał dzień kiedy przynosimy do kościoła koszyki wypełnione pysznymi przekąskami, które mają urozmaicić i pogłębić Radość ze Zmartwychwstania Pańskiego. Ksiądz Kleryk święcił pokarmy gładząc się po brzuszku, czemu się nie dziwimy, gdyż w Potulicach jest mnóstwo doskonałych gospodyń domowych.
Podczas poświęcenia pokarmów o godz. 11.00 został rozstrzygnięty konkurs na największą pisankę. Nagrodami były duże i pyszne torty, a przede wszystkim Radość serc zaangażowanych w to dzieło Dzieci i Ich Rodziców. Relacja fotograficzna.
Każdy kto chciał mógł zostać i czuwać przy Najświętszym Sakramencie. To Pan Jezus jest Tym Najważniejszym w tym czasie. O tym mogliśmy przekonać się podczas wieczornej adoracji, która została przygotowana w sposób wyjątkowy. Mogliśmy wsłuchać się w głos naszego serca, a także usłyszeć przesłanie do Nas, które płynęło prosto z Krzyża.
Wielka Sobota to również obrzęd poświęcenia ognia oraz wody, odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Każdy powinien odpowiedzieć sobie czy tym samym odnowił swoje życie z Panem Bogiem czy nadal chce trwać i słuchać szeptów szatana, który boi się wody święconej i podsuwa obrzydliwe i czarne myśli do naszych serc. Przyobleczmy się jeszcze raz w Chrystusa, przyjmijmy Jego biel i jasność, przyjmijmy Jego Światło i nie idźmy dalej w mroku.
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.
ALLELUJA!
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ!
ALLELUJA!
Zwieńczeniem naszych spotkań i czuwania przy Najświętszym Sakramencie, naszych wspólnych rozważań, homilii jest pusty grób – początek nowego życia.
Jeśli tylko pozwoliliśmy ukrzyżować nasze grzechy i słabości wraz z Chrystusem, to dziś razem z Nim powstaliśmy do nowego życia. Nie ma już ciemności, jest tylko jasność. Nie może być zła między Nami, a tylko Dobro, którego przecież nie brakuje, bo wiele jest czynione w naszej parafii. Każdego dnia to my dokonujemy wyboru – czy żyjemy ze złym i słuchamy Jego szatańskich podstępów trwając tym samym w grobie naszej duszy, czy też zmartwychwstajemy z Panem Jezusem i wraz z Nim zwyciężamy wszystko co złe, obrzydliwe. Decyzja należy do Nas, czy chcemy nieść ludziom Boga Wiecznie Żywego, Jezusa Zmartwychwstałego, z Nim chcemy żyć, czy raczej będziemy błądzić w ciemności i tym samym naszym życiem nieść cierpienie, ból, zło i przynosić chwałę szatanowi?
Każdy kto wierzy i pozwolił swojej duszy zmartwychwstać wraz z Chrystusem z głębi czystego serca może zawołać:
„Zmartwychwstał Pan i żyje dziś,
blaskiem jaśnieje noc.
Nie umrę, nie, lecz będę żył,
Pan okazał swą moc.
Krzyż to jest brama Pana,
jeśli chcesz przez nią wejdź.
Zbliżmy się do ołtarza,
Bogu oddajmy cześć”.
LUTY 2018
08.02.2018.
Z serca dziękujemy,
swą wdzięczność w modlitwie okazujemy,
w intencji wszystkich darczyńców Najświętszą Ofiarę sprawujemy.
Pragniemy przekazać słowa wdzięczności Radzie Gminy Nakło nad Notecią, wszystkim Radnym na czele z Panem Burmistrzem, Sławomirem Napierałą za dojrzałe wsparcie inwestycji związanych z renowacją potulickiej świątyni, która niewątpliwie jest perełką całej Gminy. W tym roku jest to suma 60.000 zł.
Jesteśmy tym bardziej wdzięczni, iż to już kolejny rok, kiedy możemy liczyć na dofinansowanie remontu Domu Bożego. W roku 2017 była to suma 49.200 zł.
Jesteśmy przekonani, iż Państwo Radni oraz Pan Burmistrz są świadomi ponadczasowej wartości tej Budowli, którą tworzą wszyscy mieszkańcy nie tylko naszej niewielkiej miejscowości, ale również całej Gminy Nakło nad Notecią.
Dziękujemy wszystkim zaangażowanym w przywracanie dawnego blasku naszego kościoła oraz w świadectwo Wiary, którym Państwo czynnie dzielą się z nami, a jak wszyscy wiemy, gdy Dobro się dzieli, to wtedy się je mnoży tak naprawdę.
Jesteśmy wdzięczni za to, iż mimo wielu przeciwności tworzą Państwo z nami Wspólnotą Bogiem silną. Dzięki temu, nie tylko parafia, ale i Gmina wzmacnia wpajane nam przez naszych Rodziców i Dziadków wartości, a to owocuje rozwojem naszego regionu, zarówno w wymiarze fizycznym, jak i duchowym.
Oby Duch Jedności unosił się wśród wszystkich nas,
Pan Bóg niech błogosławi Was.
Niech wrastają w nas Miłość, Nadzieja i Wiara,
gdy w pięknej potulickiej świątyni sprawowana jest Najświętsza Ofiara.
STYCZEŃ 2018
06.01.2018.
Trzej Królowie do żłóbka przybywają,
ulice naszej miejscowości przemierzają.
My wraz z Nimi uwielbić Pana idziemy,
serca czyste i hołd Dzieciątku Jezus oddajemy.
Tradycyjnie o godz. 10.30 z ul. Sportowej wyruszył Orszak Trzech Króli. Zebrani wierni podążali za trzema wybranymi królami, którzy przewodniczyli nam w drodze do naszej świątyni. Królem może być każdy, kto przyjmie Chrystusa do swego serca. Właściwie to wszyscy jesteśmy Królewskimi Dziedzicami, dlatego też wśród śpiewu kolęd podążaliśmy do kościoła z radością, aby oddać nasze serca Dzieciątku Jezus w darze.
Jak śpiewamy w jednej z pastorałek: „ziemia bogactw Ci nie dała, bo bez Ciebie biedną była”, dlatego też gdy objawiła nam się Prawda Jedyna, podążamy wszyscy razem bez względu na status społeczny (tak jak Pastuszkowie i Mędrcy), aby ofiarować Jemu nasz Skarb – serce czyste, w którym jest dla Niego miejsce godne Króla. To właśnie Pan Jezus poprzez zamieszkanie w naszych Domach, Rodzinach, w naszym życiu ubogaca je i tylko dzięki temu możemy nazywać się Dziećmi Królewskimi.
Tego dnia Kapłan dokonuje obrzędu poświęcenia kadzidła, wody oraz kredy, którą każdy wierny powinien oznaczyć drzwi swojego mieszkania literami C + M + B 2018, co wcale nie oznacza pierwszych liter imion Trzech Mędrców. Napis ten to Christus Mansionem Benedicat, tzn. Niech Chrystus błogosławi temu domowi.
I tak, po uwielbieniu Dzieciątka Jezus podczas Najświętszej Eucharystii wszyscy udaliśmy się do naszych domów, aby realizować Prawdę nam Objawioną i aby głosić ją wszystkim, których spotkamy na ulicach naszej parafii.
Prawda nam się objawiła,
wszystkie szatańskie kłamstwa Swym blaskiem okryła.
Nie ma już ciemności, nastało królowanie Bożej Jasności,
Nie ma miejsca na obłudę w naszej parafii,
strzeżemy tej Bożej Prawdy każdy jak potrafi.
Oddaliśmy pokłon Maleńkiej Wielkiej Miłości,
aby nie było u nas miejsca na złości i przykrości.
Niech nas Dziecię Boże uchroni od złego,
abyśmy ani słowem ani czynem nie krzywdzili nigdy bliźniego,
gdyż jest on tak samo Dzieckiem Boga Jedynego.
Niech więc Chrystus błogosławi domostwu każdemu,
aby jego mieszkańcy oddawali czyste serca Ojcu Przedwiecznemu.
Relacja filmowa tutaj.
GRUDZIEŃ 2017
25.12.2017.
Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły,
niech mieszkają wraz z Nim wśród nas wszystkie Anioły.
Niech swymi opiekuńczymi skrzydłami nas otaczają,
Miłość Bożą w parafii naszej ogłaszają.
Trwając w tym szczególnym czasie Bożego Narodzenia wszystkim parafianom, wszystkim gościom, czytelnikom naszej strony internetowej oraz wszystkim tym, którzy swą modlitwą łączą się z nami i wspierają nas pragniemy złożyć najszczersze życzenia.
Niech Boża Miłość na nowo zapanuje w Domach, Rodzinach, w sercach naszych najbliższych. To właśnie Miłość nadaje sens wszystkiemu, każdemu naszemu działaniu, życzymy zatem, aby podejmując codziennie obowiązki zawsze kierować się Miłością Boga oraz bliźniego. Wiara, choć bywa chwiejna, niech nigdy nie ustaje.
Życzymy, aby to właśnie Wiara dodawała sił, gdy będziemy mieli chwile trudne, chwile zwątpienia. Życzymy również Nadziei, aby jej światło nigdy nie gasło. Mając Nadzieję i wierząc możemy być świadkami prostych, małych cudów życia codziennego.
A nade wszystko zwracając się do każdego z osobna życzymy:
„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.
Niech ten świąteczny czas nieustannie
cały rok trwa w nas.
Niech w swej opiece ma nas Boża Matula,
niech matczynym płaszczem i nas otula.
Niech święty Józef dopomoże,
gdy zabraknie nam sił, o Boże.
Dzieciątko Jezus niech wzbogaca nasze życie Swą obecnością,
a my w całej parafii dzielmy się Bożą Miłością.
24.12.2017.
Do naszej świątyni biegniemy,
gdyż Pana naszego oczekujemy.
Maleńka Miłość nam się narodziła,
przyszła w ubóstwie, aby tym nas wzbogaciła.
Po uroczystej kolacji wigilijnej, którą spożyliśmy wraz z najbliższymi niektórzy parafianie udali się wraz z Dziećmi do naszej świątyni, aby powitać Nowonarodzone Dziecię.
Mszę Świętą Pasterską rozpoczęliśmy od objawienia przez naszego potulickiego Anioła Dobrej Nowiny. Następnie Ksiądz Proboszcz wraz z Dziećmi oddał pokłon Maleńkiemu Wielkiemu Panu w żłobie. A my wszyscy wspólnie powitaliśmy Dziecię Boże kolędą, którą każdy wyśpiewywał Panu z głębi serca. W końcu po długim czasie oczekiwania w kościele rozbrzmiało uroczyste „Chwała na wysokości Bogu”. Wśród ciemności rozpromieniała Światłość.
Ufni w to, że i w naszych sercach narodził się na nowo Pan Jezus, a wraz z Nim w naszych sercach, domach i w parafii zajaśniało nowe światło Wiary, Nadziei i Miłości uczestniczyliśmy w tej wyjątkowej Mszy Świętej.
W ten szczególny wieczór zdawać by się mogło, że każdy trwał w głębokiej zadumie, podczas homilii zapanowała absolutna cisza. Po przyjęciu Pana Jezusa pod postacią Chleba i Wina chwile rozmodlenia pogłębiał śpiew naszej Gwiazdeczki – Rozalki, która u żłóbka Pana wyśpiewała modlitwę.
Po udzielonym przez Księdza Proboszcza błogosławieństwie Bożym jeszcze wiele rodzin zostało, aby oddać pokłon Panu i stanąć tuż przy Bożej Rodzicielce i św. Józefie.
Spieszmy do żłóbka naszego Pana,
padnijmy przed Nim na kolana.
Nadszedł czas Pokoju i Miłości,
zapomnijmy o wszelkiej kłótni i złości.
Głośmy Dobrą Nowinę światu,
Pana Boga nieśmy każdej Siostrze, każdemu Bratu.
Relacja filmowa.
PAŹDZIERNIK 2017
31.10.2017.
Wszyscy przyszli święci w Domu Parafialnym swój bal mają,
słodkości zajadają, pięknie śpiewają i dużo się uśmiechają.
Radości Nam wszystkim nie brakuje,
Ksiądz Proboszcz cukierki do mis dosypuje,
coca-cola wszystkim smakuje,
nasza parafia w Dobro i Miłość obfituje.
Gospodarz Domu Parafialnego zaprosił potulickie pociechy na bal wszystkich przyszłych Świętych. Pomysł powstał jako odpowiedź na koszmarny pomysł Halloweenu, który ma służyć złu.
Zamiast przebierać się w upiory, piękne dzieci z naszej parafii, każde z białym elementem, symbolem świętości licznie (wg rozdanych aniołków 85 dzieci) przybyły na Plebanię, gdzie stoły były suto zastawione słodyczami, owocami, napojami i uwielbianymi przez dzieci chipsami. Po odśpiewaniu „hymnu” naszego balu - „Święty uśmiechnięty” pod akompaniamentem naszej Pani Iwonki, Radości było bez liku, coca cola rozlewana była litrami, a i papierki po cukierkach znajdowały się wszędzie. Każdy otrzymał również pamiątkowego aniołka z życzeniem świętości, o które zatroszczyła się Pani Angelika.
Uczta zakończyła się pakowaniem słodkości i owoców do kieszeni kurtek i spodni. Każdy potulicki maluch wyszedł zadowolony, roześmiany, pełen Dobra i Radości.
Gdy ekipa sprzątająca pod przewodnictwem Ks. Kleryka zakasała rękawy do pracy nadciągnęła kolejna fala przyszłych Świętych z Gorzenia. Ku radości naszych Księży pomogli Oni zjeść jeszcze słodkości, tak więc pracy później było mniej, zabrali ze sobą cukierki i tym sposobem misy zostały opróżnione, za to serca radością napełnione.
W niedzielę 5 listopada br. podczas Mszy Świętej o godz. 11.00 dzieci recytowały wiersze o świętych, za co każdy otrzymał worek owoców i słodyczy.
Dbajmy o to co Dobre i Piękne w Nas,
abyśmy dołączyli do grona Świętych, gdy nadejdzie czas.
Każdy może być Święty,
jeśli będzie Dobry i uśmiechnięty.
Nie potrzebujemy masek i przebrań upiorów,
a raczej czerpmy z Świętych wzorów.
Kilka fotografii.
ŚWIĘCI ZWYCIĘŻAJĄ, SWOJE ŚWIĘTO W DOMU PARAFIALNYM MAJĄ.
PRZY SŁODYCZACH BALUJĄ, WSPÓLNIE SIĘ RADUJĄ,
PIĘKNIE ŚPIEWAJĄ, CHWAŁĘ PANU BOGU DAJĄ.
31.10.2017 - GODZ. 18.30
U KSIĘDZA PROBOSZCZA ODBĘDZIE SIĘ SPOTKANIE
WSZYSTKICH PRZYSZŁYCH ŚWIĘTYCH,
ABY BYŁO WIĘCEJ DZIECI DOBREM ZAJĘTYCH.
KAŻDY ŚWIĘTYM BYĆ MOŻE, CHOĆBY ZJADŁ CUKIERKÓW MORZE.
DO ŚWIĘTOWANIA ZAPRASZAMY,
ZŁO DOBREM ZWYCIĘŻAMY.
14.10.2017.
Najświętszej Panience na Różańcu siebie ofiarujemy,
Jej serce naszą modlitwą zdobędziemy.
W październiku każdego dnia „Mamo” do Niej wołamy,
za otrzymane łaski dziękujemy, o więcej błagamy.
Dzieci radosnym głosem „Zdrowaś Maryjo” śpiewają,
swe serduszka Królowej pięknej Miłości oddają.
Tego dnia modlitwa różańcowa, jak i Msza Święta ofiarowane zostały w intencji Nauczycieli, którzy codziennie podejmują trud wychowania i nauczania. Razem z Księdzem Proboszczem, jak i Księdzem Krzysztofem z Występu modliliśmy się z wdzięcznością za tych, którzy wypełnili już swoje zadanie na ziemi, aby Pan Bóg obdarzył ich Swoim Miłosierdziem.
Naszą modlitwą otaczaliśmy również tych, którym dzisiaj powierzamy nasze Pociechy. Ufamy, że udzieli On im wszelkich potrzebnych łask do przekazywania mądrości i wiedzy uczniom.
Po wysłuchaniu Słowa Bożego mieliśmy okazję popatrzeć na pracę Dydaktyka z boku. Parafialne Talenty zademonstrowały kilka sytuacji z codziennego życia Nauczyciela. Zdawało się, że były one groteskowe, zabawne, a wiemy, że ukazywały siłę Tych Ludzi, którzy zmagają się ze słabościami młodych parafian.
Ufamy, że tego dnia nie tylko obecni na Mszy Świętej pamiętali o swoich Przewodnikach po świecie wiedzy.
Bycie „Belfrem” to trudne zadanie,
codziennie sprawdzanie, kontrolowanie,
mimo sympatii niezbędne ograniczone zaufanie.
Uczeń Nauczycielowi najpierw nerwy psuje,
a z biegiem lat przeprasza i dziękuje.
Panu Bogu więc wszystkich Nauczycieli polecamy,
o niezbędne łaski i siły dla Nich błagamy.
Kilka fotografii.
WRZESIEŃ 2017
09-10.09.2017. Gosław.
Chór „Gloria” nad morzem odpoczywa,
serca parafian Ks. Ryszarda swym śpiewem zdobywa.
W parafii w Gosławiu Pana Boga chwali,
radują się na dożynkach ci duzi i mali.
Parafialny chórek „Gloria” weekend 9-10 września w niezwykle radosny sposób spędził nad morzem. Pod czujnym okiem Księdza Proboszcza i Pani Iwony grupa potulickich Talentów w sobotę z samego rana wyruszyła w drogę, aby odwiedzić Księdza Ryszarda i uświetnić parafialne dożynki w Gosławiu.
Korzystając z dobrej pogody po przyjeździe do Mrzeżyna nasi Księża zaprosili nas na pokład statku, który momentami intensywnie kołysał się na morzu wywołując pisk naszych Gwiazdeczek.
Nie zabrakło pysznego obiadu, jak stwierdził Ksiądz Maciej – grzechem byłoby nie zjeść rybki nad morzem. Jednak wielu uczestników tej wyprawy okazało się tradycjonalistami i jako danie główne skonsumowali … pizzę i zapiekankę.
Wieczór upłynął przy ognisku i dźwiękach gitary – intensywnie przygotowywaliśmy się na niedzielne występy. Po rozgrzaniu strun głosowych nastał czas gry zespołowej do późnych godzin nocnych.
Mimo krótkiego snu pełni mocy, wdzięczności i chwały uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył potulicki Ks. Proboszcz.
Po śpiewie i tańcu parafianie sowicie napełnili nasze brzuszki pysznościami własnego wyrobu. Niczego na stołach nie zabrakło, a i my mogliśmy uprzyjemnić wspólne chwile śpiewem. Niestety, nadszedł czas pożegnania, jednakże nie obyło się bez serdecznego zaproszenia na kolejne wspólne spotkanie. Mimo długiej podróży Radość nas nie opuszczała, do samego powrotu każdy samochód można nazwać „wesołym autobusem”, w którym nie było chwili milczenia.
Owocami tej wspólnej modlitwy i zabawy niech będzie Boża Radość i Dobro przekazywane innym ludziom. Zapewne to będzie najlepszym wyrazem wdzięczności dla Księdza Macieja i Pani Iwonki, którzy to nieustannie wywoływali promienny uśmiech na twarzach naszych Talentów.
Śpiewem i tańcem chwalimy Pana,
by każda dusza Jemu oddana była uradowana.
Razem wyjeżdżamy,
Cześć i Chwałę Panu w każdym miejscu świata damy.
Nad morzem tym razem byliśmy,
wiele Dobra zaznaliśmy.
Za wszystko DZIĘKUJEMY,
o więcej wspólnych występów modlić się będziemy.
Relacja filmowa i kilka pamiątkowych fotografii.
01.09.2017.
Wspólnie pielgrzymujemy,
Hołd Ofiarom II Wojny Światowej oddajemy,
Obecnym Służbom Mundurowym serdecznie dziękujemy,
Wspólnie za Was modlić się będziemy.
Zgodnie z tradycją, której początek daliśmy rok temu, 1 września u bram remizy OSP w Potulicach na hasło „Bóg, Honor, Ojczyzna to nasza Ojcowizna” zebrały się Służby Mundurowe, aby jednym głosem zanosić przed tron Ojca błagalno-dziękczynne wołanie.
Uroczystość rozpoczęła się o godz. 17.00 dźwiękiem syreny strażackiej, następnie po wciągnięciu na maszt flagi strażackiej zebrane delegacje ruszyły kolumną w stronę Kamienia – Pomnika w rytm orkiestry, która dumnie pomimo deszczu upiększała naszą uroczystość, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni. I tak maszerowali przedstawiciele OSP w Potulicach, Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią w asyście Komendantów Policji, którzy w tym roku podjęli się przewodniczenia naszej Pielgrzymki, Straż Pożarna z Borku Wielkopolskiego, OSP „Cukrownia”, Straż Miejska, Policjanci, Bractwa Kurkowe, Myśliwi, Leśnicy, Żołnierze, Harcerze, Funkcjonariusze Zakładu Karnego w Potulicach oraz niestety nieliczni mieszkańcy naszej parafii.
Przy Kamieniu – Pomniku dowódca uroczystości, druh Rogalski Krzysztof, zameldował Panu Burmistrzowi gotowość Służb Mundurowych do udziału w II Pielgrzymce Służb Mundurowych. Pan Sławomir Napierała po minucie ciszy, którą uczciliśmy pamięć poległych i pomordowanych w czasie II Wojny Światowej złożył pod Kamieniem – Pomnikiem upamiętniającym dawną bramę obozu, wiązankę kwiatów i oddał cześć tym, którzy oddali życie w obronie Boga, Honoru i Ojczyzny.
Następnie wszyscy udali się do miejscowej świątyni, aby tam na ołtarzu Pańskim złożyć Najświętszą Ofiarą polecając Panu Bogu ofiary ludobójstwa, które miało miejsce 78 lat temu, jak również wszystkich członków Służb Mundurowych różnorodnych formacji, które każdego dnia podejmują zadaną nam Wolność i bronią wartości bezcennych.
Mszy Świętej przewodniczył Diecezjalny Kapelan Policji Ks. Prałat Stanisław Kotowski, który w słowie skierowanym do zebranych podkreślał znaczenie zanikających dzisiaj wartości, co staje się przyczyną dzisiejszych konfliktów zbrojnych oraz wewnętrznych nieporozumień. Brak Boga, Honoru i Ojczyzny w sercu może doprowadzić do tego, iż historia zatoczy koło, dlatego tak ważne są spotkania takie jak nasza parafialna Pielgrzymka Służb Mundurowych.
O oprawę muzyczną podczas Mszy Świętej w szczególny sposób zadbał chór „Gloria” przy współpracy z nakielską orkiestrą.
Po przyjęciu do serc Pana Jezusa wysłuchaliśmy słów Pana Burmistrza, który zwrócił uwagę na to jak niewiele potrzeba, abyśmy poczuli się bezradni i skrępowani. Przemowa Pana Sławomira Napierały była wołaniem o Jedność, o współpracę, wsparcie, koncentrację na tym co Dobre i na tym jak wiele możemy wspólnymi siłami uczynić.
Po tych budujących słowach Ksiądz Kapelan udzielił uroczystego błogosławieństwa, a następnie orkiestra przygrywała nam w trakcie marszu do sali hr Anieli Potulickiej, w której to wspólnie odśpiewaliśmy Rotę i zakończyliśmy nasze świętowanie smacznym poczęstunkiem.
Organizatorzy – Ksiądz Proboszcz i OSP Potulice – zadbali o najmniejsze szczegóły uroczystości, o to, aby każdy zaczerpnął siły z Jedności, o to, abyśmy mogli dumnie wszyscy razem stanąć na baczność i odśpiewać Hymn Polski. Wdzięczni za taką inicjatywę zebrani z Radością w sercu maszerowali i umacniali swoją Wiarę, Nadzieję i Miłość.
Kolejna Pielgrzymka już za rok, dokładnie 1 września 2018 r. o godz. 17.00, serdecznie na nią zapraszamy, do czynnego udziału zachęcamy.
Mamy piękną tradycję taką już,
Doczekać się nie możemy kiedy spotkamy się znów.
Bóg, Honor, Ojczyzna, taka dewiza nam przyświeca,
Do działania każdego dnia niech nasze serca wznieca.
Relacja filmowa i fotograficzna.
LIPIEC 2017
23.07.2017.
Ksiądz Piotr do Ameryki wyrusza,
czym nasze serca wzrusza.
Polskich duszpasterzy emigrantom potrzeba,
zawieź Im, Księże, kawałek polskiego nieba.
Podczas uroczystej Mszy koncelebrowanej, której przewodniczył Wikariusz Generalny TChr – Ks. Bogusław Burgat miejsce miało niezwykłe wydarzenie – rozesłanie na misję oraz wręczenie krzyża misyjnego i wizerunku Matki Najświętszej – Królowej Polski. Mszę Świętą sprawował również goszczący w naszej parafii Ks. Ryszard, który uczestniczył w rozwoju życia duchowego Ks. Piotra. Przy Stole Pańskim nie zabrakło również modlitwy przyjaciela misjonarza, Ks. Wojciecha Ciołka.
Po Ewangelii oraz długiej, przemawiającej do serc parafian homilii – Ksiądz Wikariusz na oczach wszystkich zebranych dokonał modlitwy rozesłania. Wiemy już, że Ksiądz Piotr będzie służył Panu Bogu i Ojczyźnie w Stanach Zjednoczonych. Były to dla nas nieproste chwile, przepełnione wzruszeniem, ale również poczuciem dumy, iż z naszej parafii wychodzi Światło do Polonii, do tych, którzy żyją poza granicami Polski i którym potrzebni są polscy duszpasterze, aby ich dusze nie zatraciły wartości najświętszych – Boga, Honoru i Ojczyzny.
Po przyjęciu do serc utajonego w Hostii Pana Jezusa nadszedł czas na niespodziankę. Ksiądz Proboszcz jako Ojciec Duchowy potulickiej parafii przygotował ogromny tort dla Ks. Piotrka, aby ten mógł ugościć wszystkich uczestniczących w tej niezwykłej Mszy Świętej. Tort był z motywem Ameryki, przyszłego miejsca pełnienia służby, aby Ks. Piotrek wiedział, że nasze potulickie myśli będą przy Nim w Ameryce, ale także, aby zabrał nieco polskiej słodyczy tam. Następnie, nie mogło zabraknąć życzeń dla potulickiego Promyczka Bożej Miłości posyłanego do Stanów Zjednoczonych.
Po błogosławieństwie udzielonym przez Księdza Wikariusza wszyscy mieli okazję skosztować słodyczy, która czekała już przy wyjściu z kościoła.
Wzruszenie podczas Mszy Świętej potęgował śpiew parafialnego chórku - „Gloria”, który specjalnie na tę okazję dobrał pieśni tematyczne, aby dogłębnie poczuć atmosferę misji, powołania Syna tej parafii.
Ameryka to świat niemały,
jednak pamiętaj, Księże,
żeś Polakiem jest cały.
Pana Boga zanieś wszędzie,
w każdym miejscu, Domu,
Jego Królestwo niech będzie.
W każdej polskiej Rodzinie,
niech ślad ojczyzny i Boga nie zaginie.
Lecz wiedz również, że Twoja parafia stara
będzie na Ciebie czekała.
Zawsze otwarte drzwi Domu i Kościoła
będą w modlitwie do Ciebie wołać.
Relacja filmowa i fotograficzna.
07.07.2017.
Nowe stacje Drogi Krzyżowej mamy na ścianie,
które przypominają nam Boskie Miłowanie.
Całą parafią o naszą świątynię dbamy,
wzajemnie Panu Bogu się polecamy.
W pierwszy piątek miesiąca Ksiądz Proboszcz uroczyście poświęcił nowe stacje Drogi Krzyżowej, które od tej pory ubogacają nie tylko naszą świątynię, ale przede wszystkimi wskazują na silną Wiarą Wspólnotę, jaką tworzymy. O godz. 17.30 rozpoczęliśmy nasze świętowanie, gdyż to wielkie wydarzenie dla całej parafii.
Przybyli Fundatorzy kolejno odbierali z rąk Księdza Macieja poświęconą już stację, całowali ją ofiarując siebie i resztę Rodziny parafialnej podczas krótkich lecz dosadnych rozważań każdego momentu Drogi Krzyżowej Pana Jezusa.
To My wraz z Nim przybiliśmy do Krzyża nasze parafialne słabości, aby z nimi walczyć, aby z nimi wygrać, tak jak Pan Jezus ze śmiercią. Musimy być silni Miłością, która silniejsza jest niż śmierć.
Następnie, wszyscy stanęliśmy u Stołu Pańskiego. Mszę Świętą uroczyście sprawował Ksiądz Proboszcz, który Panu Bogu polecił wszystkich Fundatorów, wszystkich, którzy ofiarowali dar bezcenny – swoją modlitwę w intencji parafii.
Poniżej lista Fundatorów:
- Magdalena, Rafał Pezała.
- Zofia, Stanisław, Andrzej, Anna, Weronika, Tomasz Moskwa.
- Rodzina Sulińskich i Łosoś.
- Zofia, Mariola, Bogusław, Waldemar Sobiechowscy.
- Michalina, Maciej, Stefanie, Melanie Swoboda.
- Angelika Łoboda.
- Zofia, Teresa, Henryk Pacholscy.
-
MIESZKAŃCY BLOKU Z UL. SZKOLNEJ 3:
Rodzina Janas; Rodzina Niewiadomskich; Teresa Maława; Rodzina Ksobiak; Rodzina Murach; Maria Rumińska; Rodzina Podlasińskich; Teresa Chrubczyńska; Rodzina Kolińskich; Rodzina Lewandowskich; Rodzina Bonin; Rodzina Marach; Halina Maniszewska; Rodzina Pipczyńskich; Rodzina Wencka; Maria Pipczyńska; Janina Bykowska; Teresa Maciejewska.
-
DAR OŁTARZA DZIECI PRZYSTĘPUJĄCYCH DO I KOMUNII ŚWIĘTEJ:
Brożyniak Nikodem; Brzozowska Maja; Ciaciuch Rozalia; Ciszewska Gabriela; Hutek Agata; Kaźmierczak Kinga; Kraińska Oliwia; Ksobiak Marta; Kupiński Kasjan; Kwaśniewski Oskar; Kwiatkowska Angelika; Marzyński Kacper; Ormiński Michał; Osińska Lena; Podemska Anna; Sobociński Mikołaj; Strzelecka Weronika; Szopińska Nicola; Walczak Magdalena; Wysocka Amelia; Ziółkowski Filip; Żebracka Maja.
-
RADA PARAFIALNA:
Marek Małkowski; Robert Jułkowski; Bogdan Suliński; Elżbieta Rumińska; Elżbieta Meler; Piotr Kostusiak; Roman Sobczak; Szczepan Kąkol; Mirosław Cielek; Franciszek Sieradzki; Maria Stusińska.
-
MIESZKAŃCY BLOKU Z ALEJI PARKOWEJ 2:
Rodzina Małkowskich; Maria Radowska; Rodzina Rogalskich; Rodzina Woźnickich; Rodzina Elert; Rodzina Mrozińskich; Rodzina Marzyńskich.
-
MIESZKAŃCY BLOKÓW Z UL. SPORTOWEJ 1 ORAZ UL. SPORTOWEJ 3:
B. W. Sobiechowscy; Z. M. Sobiechowscy; Rodzina Matczuk; Rodzina Kosmal; Rodzina Raczek; Rodzina Kubiak; Rodzina Ćwiklińskich; M. M. Jędrzejczyk; M. Ł. Jędrzejczyk; Rodzina Bąk; Henryka Kupińska; Ewa Kolińska; Rodzina Grzegorek; Patrycja Domek.
- MIESZKAŃCY BLOKÓW Z UL. SPORTOWEJ 5 ORAZ Z UL. SPORTOWEJ 7.
- Adam, Elżbieta, Gracjan, Dorota, Julian Kulawik.
Drogi Krzyżowej poświęcenie,
To dla całej parafii kolejne do Pana Boga zbliżenie.
Przy każdej nowej stacji
Doświadczaliśmy Jedynej Prawdy,
Jedynej słusznej Bożej Racji.
Niech parafię w Potulicach Pan Bóg ma w opiece Swej,
a my, abyśmy Kochali Stwórcę i Zbawiciela jeszcze gorącej.
Kilka fotografii.
01.07.2017.
W Kaźmierowie swe święto mają,
pokłon Najświętszej Panience
i Panu Bogu mieszkańcy oddają.
Następnie wspólnie się radują,
owocami swej pracy wzajemnie obdarowywują.
Stało się tradycją, że mieszkańcy Kaźmierowa, jednej z miejscowości podległych parafii, zbierają się na wspólnej modlitwie przy polowym ołtarzu Pańskim. Mszę Świętą odprawił nasz Ksiądz Proboszcz, a przedstawicielki parafialnego chórku swym śpiewem uprzyjemniały chwile modlitwy.
Po posileniu się Ciałem i Krwią Chrystusa nadszedł moment, kiedy to pod ogromnym namiotem mieszkańcy rozstawili stoły i zaczęli dzielić się bogactwem ich pracy, wypiekami, sałatkami, ciastami i innymi pysznościami. Czas spędzony przy wspólnym stole upływał przy dźwiękach muzyki, śpiewie, tańcach, rozmowach sąsiedzkich.
Cieszymy się razem z naszymi parafianami, że potrafią się tak jednoczyć, organizować i pielęgnować wartości, które przekazują z pokolenia na pokolenie, o czym świadczyła frekwencja podczas wspólnego świętowania. Ogromne wyrazu szacunku za to, że najpierw proszą o Boże błogosławieństwo i uroczyste spotkanie rozpoczynają od wspólnej modlitwy podczas Mszy Świętej.
Pan Bóg niech Wam błogosławi,
Kaźmierowo od złego uchroni i zbawi.
Niech Waszych domostw i pól strzeże,
a każdy z Was niech łaski od Pana Boga bierze.
Kilka fotografii.
CZERWIEC 2017
15.06.2017.
Przenajświętsze Ciało i Krew
Chlebem i Winem się stało
i ulicami naszej miejscowości z nami pielgrzymowało.
Z Panem Jezusem do naszej świątyni szliśmy,
swe serca Najwyższemu Ojcu oddaliśmy.
Z naszego Domu Bożego o godz. 11.00 wyruszyła uroczysta procesja, której przewodniczył Pan Jezus utajony w Najświętszym Sakramencie. Wierni, którzy nie wstydzą się swej Wiary i którzy pragną zaprosić Pana Jezusa do swojej codzienności szli i sławili Pana Boga powierzając Jemu swoje domostwa, rodziny i pracę. Pan Jezus był obecny wśród nas, a czy my szliśmy razem z Nim? Procesja w święto Bożego Ciała powinna być celebrowaniem Wiary, wyznawaniem Ufności i czerpaniem ze zdroju Miłości, jaki jest ukryty w Przenajświętszej Hostii. Pewni obecności Pana Boga zatrzymywaliśmy się przy czterech kolejnych pięknie przyozdobionych ołtarzach, aby wysłuchać Słowa Bożego i otrzymać szczególne błogosławieństwo.
Wyjątkowym momentem tego dnia była niezwykła Msza Święta, której przewodniczył Ks. Bogusław Burgat – Wikariusz Generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. To właśnie podczas Eucharystii przyjęliśmy Ciało i Krew Pana Jezusa, który oddaje nam się każdego dnia i który pragnie zamieszkać na zawsze w naszych sercach. Szczere uśmiechy dzieci pierwszokomunijnych, ich czysta Radość ukazują szczęście Dziecka Bożego, którym jest każdy z nas.
Po Komunii Świętej nasz Gość poświęcił obrazki pamiątkowe dzieci, które w ubiegłą niedzielę pierwszy raz przyjęły Pana Jezusa pod postacią Chleba i Wina.
Przepełnieni Wiarą, Nadzieją i Miłością, umocnieni Ciałem i Krwią Pana Jezusa po uroczystym błogosławieństwie wróciliśmy do swoich domów, aby w codziennym życiu świadczyć o nieprzemijającej obecności Pana Boga wśród nas, który kroczy z nami ścieżkami życia i pragnie doprowadzić nas do Królestwa Niebieskiego.
Pan Bóg jest obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie,
jest z nami w każdym życia naszego momencie.
Między nami przebywa, serca Miłością przedwieczną zdobywa,
w Hostii Przenajświętszej się ukrywa.
Na nasze zaproszenie w codzienności czeka,
ze swoim błogosławieństwem i łaskami nie zwleka.
Uwielbiajmy Pana pod postacią Chleba i Wina ukrytego,
aby mógł dać nam całego Siebie samego.
Materiał fotograficzny.
Zachęcamy również do obejrzenia autorskiego albumu z tej uroczystości Piotra Kannenberga pod tym adresem: goo.gl.
11.06.2017.
Czas Pierwszej Świętej Komunii
to powód do głębokiej zadumy.
To Rachunek Sumienia,
z Zadania na siebie przy Chrzcie Świętym powziętego,
z katolickiego wychowania Dobrego Dziecka Bożego.
Dzisiaj nasze Pociechy Pana Jezusa do Serca przyjmują,
Jemu swe Dusze ofiarują.
Niech tą Miłość Rodzice pielęgnują,
drogę do Najświętszego Sakramentu jak najczęściej wskazują.
W naszej parafii wielki dzień. Parafialne Aniołki pierwszy raz dostąpiły Łaski Sakramentu Komunii Świętej. Zakończył się czas przygotowania do przyjęcia tego Daru, wytężonych prób, prac i spotkań tych małych Katolików z Księdzem, Rodzicami, Panią Katechetką i Panią Iwoną. Nieprosta praca nad duchowym przygotowaniem naszych Milusińskich, czas spędzony w Konfesjonale, czasami do ostatniej minuty przed Mszą Świętą, trud włożony w zasianie ziarna Wiary, Nadziei i Miłości niech przynoszą owoce w pobożnym życiu młodych Latorośli.
Dzisiejsza uroczystość była tym piękniejsza, iż oprócz niepojętej Łaski, Dzieci i Rodzice otrzymali zadanie, które ma wszystkich przybliżyć do prawdziwej obecności Pana Boga wśród nas. W swojej homilii Ksiądz Proboszcz podkreślił istotę Daru, jaki dzisiaj otrzymało 22 małych Apostołów. Słusznie zostało zauważone, iż wszystkie inne prezenty przeminą, stracą na swojej wartości, nie będą miały niebawem żadnego przeznaczenia. A Ofiara Pana Jezusa jest nieskończonym zbawczym „podarunkiem”, który będzie z Nami szedł przez całe życie, aż dojdziemy do Ojca w Niebie.
Przygotowanie do tego wielkiego święta i czas po otrzymaniu Łaski niech będzie pogłębieniem relacji z Panem Bogiem. Rodzice niech będą świadkami odwiecznej Miłości Boga i Stróżami największych wartości i Prawdy Jedynej w życiu swoich dzieci. Ufni w to, że dzień 11 czerwca 2017 r. nie zostanie zwykłym wspomnieniem, pamiątkami czy zdjęciami w szufladzie wszyscy zadbajmy o to, aby ci, którzy dzisiaj pierwszy raz przyjęli Pana Jezusa do swojego serca, przyjmowali Go jak najczęściej, aby ich życie wypełnione było Wiarą, Nadzieją i Miłością.
Dzieci Tobie, Chryste, serca swe przygotowały,
oby do Ciebie zawsze przybiegały.
Niech każde dziecko w Tobie sens życia odnajdzie,
niech z Tobą, Panie, żyje w Prawdzie.
Przed Panem Bogiem drzwi życia i serca szeroko otwiera,
niech wszechogarniającej Miłości Twej się nie opiera.
Biel ich szat i niewinność duszy niech każdego wzruszy,
gdy się oddali na chwilę, niech do Konfesjonału ruszy.
Błogosław, Panie Jezu, tym małym Apostołom,
oby kiedyś dorównali Twym Aniołom.
Prowadź przez Życie, karm Swą Świętą Krwią i Ciałem,
aby głosili Ciebie w świecie całym.
Materiał filmowy i fotograficzny.
04.06.2017.
Dobrzy ludzie święto swym Pociechom organizują,
Dzieci swą Miłością wszystkich radują.
Uśmiech Dziecka – od tego Szczęście wielu ludzi zależy,
dbać, aby wszystkie Dzieci czuły się Kochane – należy.
Jak wiadomo, Ksiądz Proboszcz dba o to, aby potulickie Skarby uśmiechały się jak najczęściej. Ksiądz Maciej zabiega również o to, aby ta Radość była prawdziwą Radością Dzieci Bożych, dlatego też przez cały miesiąc maj gromadził wokół figurki Panienki Najświętszej parafialne Aniołki. Na zakończenie nabożeństwa Maryjnego wszystkie Dzieci zostały zaproszone do Domu Parafialnego na pyszne lody i smakowite ciasto. W ten sposób wszyscy ze słodkimi uśmiechami na buzi i ogromną Radością w sercu świętowaliśmy Dzień Dziecka, do którego prowadziła nas nasza Królewska Mama – Maryja.
Sołtys wsi Gorzeń oraz Rada Sołecka 4 czerwca zorganizowała dla naszych Maluchów mnóstwo zabaw, atrakcji i smakołyków na boisku w Gorzeniu. Dzieci miały ogromną frajdę, gdy mogły skąpać się w pianie, którą zapewniła Ochotnicza Straż Pożarna ze Ślesina. Dla odważniejszych była możliwość jazdy konnej zarówno na koniu sporych rozmiarów, jak i na źrebaku, który był bardzo przyjazny dla Maluchów. Nie mogło obyć się bez pysznej waty cukrowej, której każdy mógł spróbować, wystarczyło wziąć udział w konkurencjach przygotowanych przez specjalnie zaproszoną animatorkę zabaw. Dzieci w sposób szczególny zainteresowane były przejażdżką traktorem. Dorośli, to przecież też Dzieci, zatem i dla nich nie zabrakło zajęć, takich jak np. gra w siatkówkę. Każdy mógł spróbować pysznych kiełbasek pieczonych na ognisku, soczystych owoców, których było pod dostatkiem, a także słodkości – tego popołudnia każdy mógł pozwolić sobie na chwilę słabości.
Miłości nie ma limitu,
dbamy o to, aby Radości było bez liku.
Dzieci uczymy Nadziei i Wiary,
aby w ich sercach wartości największych nie było miary.
Błogosławieństwem Bożym niech się cieszy Duży i Mały,
aby z Dziecięcą Miłością wejść do Bożej Chwały.
Relacja fotograficzna.
MAJ 2017
24.05.2017.
„Jest na świecie piękna istota,
u której jesteśmy wiecznymi dłużnikami – Matka.”
Przeżywamy miesiąc maj – czas, w którym nasze myśli szczególnie kierowane są w stronę Królowej Matek, Królowej Pięknej Miłości. Z Radością Dzieci Bożych codziennie spotykamy się przy figurce Matki Najświętszej na nabożeństwie majowym, aby z dziecięcą ufnością oddać się pod Jej matczyny płaszcz.
26 maja w sposób szczególny nasze modlitwy ofiarujemy w intencji każdej Matki, która bezwzględnie Kocha swoje dzieci. Nie zawsze doceniamy tą bezwarunkową Miłość, na którą tak często nie zasługujemy. Najlepszym prezentem dla Mamy jest serduszko Jej dziecka, czas wspólnie spędzony, zrozumienie, zaufanie. Matczyna Miłość to pierwsze spotkanie z bliskością, ciepłem, bezpieczeństwem, pokojem. Związek Matki i dziecka mimo upływu lat rośnie, rozwija się, ale nigdy nie starzeje. Tak więc, błagajmy Najświętszą Panienkę, Matkę nas wszystkich, aby błogosławiła wszystkim Mamom, aby dodawała Im sił, gdy zdaje się, że nic już nie ma sensu. Niech Matka Najświętsza będzie wzorem i ukojeniem dla naszych Kochanych Mam.
„Za to, Mamo, że w noc czujnie strzeżesz
kolorowych i spokojnych mych snów;
za to, Mamo, że Tobie zawsze mogę wierzyć,
że rozumiesz mnie nawet bez słów;
cóż Ci dzisiaj mogę za to dać, Najdroższa Mamo?
Po jednym kwiatku za noc każdą nieprzespaną,
po jednym kwiatku za każde zmartwienie,
po jednym kwiatku za płynące z Twoich rąk ukojenie.
Za każdą Twoją zmarszczkę – jeden kwiat
i jeden za każdy siwy włos.
Pod nogi trzeba by Tobie, Ukochana Mamo, rzucić cały świat,
wszystkie kwiaty na ogromny róż czerwonych stos”.
KWIECIEŃ 2017
29.04.2017.
Mury nienawiścią zbudowane,
zostały Miłością zrujnowane.
Mogiły niemym krzykiem wołają,
niech o Polskę kolejne pokolenia dbają.
W ostatnią sobotę kwietnia nasza uwaga w sposób szczególny koncentruje się wokół ofiar obozu w Potulicach. Tego dnia do naszej miejscowości przybywają tłumy, których dotknęła tragedia nienawiści. Na cmentarzu, w szkole, w kościele, w byłym karcerze tłumnie gromadzą się Ci, którzy przetrwali okrucieństwo drugiego człowieka, którzy nie poddali się nienawiści i zwyciężyli ją siłą Wiary, Nadziei i Miłości.
Uroczystości na cmentarzu rozpoczęły się o godz. 11.30. Pod akompaniamentem bydgoskiej orkiestry wojskowej wszyscy stanęliśmy na baczność, aby wspólnie dumnie odśpiewać Hymn państwowy.
Pierwsze wzruszające słowa do zebranych skierował Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią, pan Sławomir Napierała. Podkreślił On istotę Pamięci tego co było, aby historia nie zatoczyła koła. Nie możemy zapomnieć jak nasi ojcowie, dziadkowie nie chcieli wyrzec się swojej polskości. I za to byli torturowani, poniżani, wykorzystywani.
Następnie w naszych uszach rozbrzmiał głos uczniów Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic, którzy donośnie zawołali „Mamo”. Było to rozpaczliwe wołanie dzieci, które nie chcą przeżyć tego samego, co te niewinne Maleństwa spoczywające na potulickim cmentarzu. Potulicka młodzież przywołała kilka wzruszających wspomnień. Niewątpliwie poruszyły one serca obecnych wśród nas Bohaterów.
Najważniejszym punktem spotkania była uroczysta Msza Święta. Przewodniczył jej Ksiądz Krzysztof Amborski, Proboszcz parafii pw. Świętego Brata Alberta Chmielowskiego we Występie. O niezwykłą oprawę muzyczną zadbał chór Lutnia. Nietypowa i okolicznościowa homilia miała umocnić we wszystkich zebranych u Stołu Pańskiego Wiarę, Nadzieję i Miłość. Wszyscy modliliśmy się o błogosławieństwo Boże dla tych, którzy są Świadkami zwycięstwa Dobra nad Złem, modlitwę wznosiliśmy za tych, którzy padli ofiarą reżimu zła, a także za tych, którzy wyrzucili Pana Boga ze swego serca prosząc o łaskę przebaczenia i miłosierdzia.
Kolejnym punktem tego niezwykłego spotkania było złożenie hołdu i wiązanek kwiatów pod cmentarnym pomnikiem poświęconym Ofiarom Faszyzmu.
Liczne delegacje przemaszerowały następnie pod Kamień – Pomnik, który znajduje się na miejscu byłej bramy głównej obozu. Tutaj to chór Lutnia zaśpiewał Modlitwę Obozową. Po niej głos zabrał jeden z byłych więźniów obozu, który ze łzami w oczach wspominając swoje doświadczenia dziękował za czczenie pamięci o nich. Z rąk byłych więźniów odznaczenia otrzymali: dyrektor Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic, pan Jacek Kiersznicki oraz pan Tadeusz Matczuk.
Mimo, iż uroczystości się skończyły, ufamy, że jej owoce będą w nas trwać. Niech w sercach tych, którzy przyjechali z daleka odrodzi się Wiara, Nadzieja, Miłość. Ufamy, że historia ta będzie ostrzeżeniem przed brakiem Pana Boga w sercu i wielką lekcją Życia dla kolejnych pokoleń.
„Czy, towarzyszu mój, pamiętasz jeszcze,
jak głód wygląda w powolnych konaniach?
Masz głowę w wiecznie rozpalonych kleszczach,
postać pod wiatru powiewem się słania.
Umiemy żebrać i dla łyżki strawy
znosić obelgi, przekleństwa, kopnięcia,
a potem z miską wracamy z wyprawy
i szybko żremy: wiem, jestem zwierzęciem!
Mieliśmy wspólnie zjeść tę miskę jedną.
Przy każdej łyżce drżą łapczywie ręce.
Wzniosłe nakazy w świadomości bledną.
Umrzyj, to dla mnie jadła będzie więcej!
Wieczorem na pryczy przymykam powieki
i wywołuję smak domowych potraw...
Żona i dzieci... świat obcy, daleki...
Tylko to żarcie... rozkoszny sen łotra.
Jeżeli jeszcze głód blady pamiętasz,
to gdy dzień przyjdzie nowym życiem płodnym,
to niech powstanie w nas myśl nieugięta,
aby nie było nigdy ludzi głodnych”.
Relacja filmowa i fotograficzna.
Trwając w Oktawie Wielkanocnej składamy wszystkich naszym parafianom, wszystkim osobom odwiedzającym naszą stronę najserdeczniejsze życzenia. Niech zmartwychwstały Chrystus króluje w życiu każdego, niech błogosławi i udziela wszelkich potrzebnych łask do niesienia Dobrej Nowiny całemu światu. Życzymy, aby w sercach zmartwychwstały Wiara, Nadzieja i Miłość, aby każdy widział, że i my jesteśmy Dziedzicami Niebieskimi, którzy życiem wiernym Chrystusowi zmierzają do Królestwa nieustającej i niepojętej Miłości.
Krzyżem, Panie, otwierasz bramy Nieba
i mówisz, że oprócz Miłości nic więcej nie potrzeba.
Miłość – to siła niezwyciężona,
której nic nigdy nie pokona.
Patrzysz z wysokości Krzyża i mówisz: „nawet umrę za Ciebie,
przygotuję Tobie miejsce u Ojca, w Niebie”.
Miłość prawdziwa nie umiera,
to Ona nieprostą Drogę wybaczania i wdzięczności wybiera.
13-16.04.2017
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.
Już od wczesnych godzin porannych, a niektórzy rzekliby, że nocnych, głośno śpiewając oznajmialiśmy mieszkańcom Potulic, że nasz Pan i Mistrz żyje, że powstał z martwych, że i my wraz z Nim rozpoczęliśmy nowe życie. W głośnikach i na ulicach rozbrzmiewała Radość – ALLELUJA, CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ. PRAWDZIWIE ZMARTWYCHWSTAŁ. Miłość okazała swoją Moc. Miłość silniejsza jest niż śmierć.
Jako przykład mogą posłużyć nasi Strażacy, z których jesteśmy niezmiernie dumni. Nic nie było dla nich ważniejszego, aby biec na ratunek drugiemu człowiekowi w środku nocy, a następnie przybyć do kościoła, aby oddać Chwałę i Cześć Zmartwychwstałemu. Nasza Ochotnicza Straż Pożarna, która dopiero co wróciła z nocnej akcji, pachnąca dymem asystowała podczas uroczystej procesji z Panem Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Niewątpliwie, Pan Jezus pomimo zapachu dymu, poczuł Miłość Boga i bliźniego w sercach tych ofiarnych ludzi i będzie im nadal błogosławił.
„Wskrzesiła ich Miłość,
serce każdego z nich miało odtąd niewyczerpalne źródło życia”.
WIELKĄ SOBOTĘ można nazwać czasem oczekiwania, czasem, który ściślej poświęcamy Panu Bogu. Tego dnia przychodzimy do kościoła, aby Kapłan pobłogosławił pokarmy, które będziemy spożywać w gronie najbliższych. Każdy pokarm nie jest przypadkowy i ma znaczenie, jak wszystko co nas spotyka w życiu. Przychodząc do świątyni mogliśmy adorować Pana Jezusa, oddać Jemu wszystko, co jest nam tak drogie i bliskie. Wielka Sobota to również przygotowywanie się na przeżywanie ogromnej Radości ze Zmartwychwstania. Tego wieczoru Kapłan święci wodę i ogień, symbol Życia i jego Płomień Miłości, który mamy nieść światu. Każdy podczas Eucharystii odnawia przyrzeczenia chrzcielne, każdy zanurza się w Wodzie Miłosierdzia Bożego i ogrzewa swoje serce trwając przy naszej Alfie i Omedze, przy Chrystusie Jezusie.
„Miłość - pożywienie zgłodniałego,
woda czysta spragnionego, słońce człowieka zziębniętego,
nieodzowna energia życia”.
WIELKI PIĄTEK to czas, w którym Pan Jezus otwiera dla nas Niebo. Krzyż to klucz do Raju, do wiecznego życia z Bogiem Ojcem. O godz. 18.00 potulicka młodzież podjęła krzyż i przechodząc kolejne stacje Drogi Krzyżowej w krótkich rozważaniach wyraziła swoją gotowość oddania serca Panu Jezusowi. Niezwykła Droga Krzyżowa wielu doprowadziła do łez, a zapewne niejedno serce zostało skruszone. Każdy mógł pozwolić przybić do Krzyża swoje słabości, każdy mógł umrzeć razem z Chrystusem, aby wraz z Nim cieszyć się pełnią życia w Niebie. Adoracja Krzyża Świętego - to ten moment, kiedy całując krzyż zapraszamy Pana Jezusa do naszego serca.
„Wiara i Miłość nie podlegają dyskusji”.
WIELKI CZWARTEK – dzień pełen łaski. Tego dnia na uroczystej Mszy Świętej zebraliśmy się u Stołu Pańskiego, aby podziękować za ustanowienie Eucharystii oraz za sakrament Kapłaństwa, dzięki którym to możemy codziennie spotykać się z Panem Jezusem pod postacią Chleba i Wina.
Wieczór, który przygotowywał nas na wielkie przemiany w naszych sercach upłynął w skupieniu i czuwaniu przy Chrystusie Panu. Podczas najważniejszego Spotkania zatrzymaliśmy się wspólnie nad Darem i Tajemnicą Kapłaństwa, które wbrew opiniom wcale nie jest takie proste. Za podjęty trud budowania świątyń naszych dusz, za serce nam okazane dziękowaliśmy Księdzu Proboszczowi i jednocześnie prosiliśmy, aby walczył o swoje owieczki.
Rada parafialna, dzieci, Matki Różańcowe oraz Grupa Wspomagająca z otwartymi sercami w imieniu całej parafii obiecali modlitwę w intencji ks. Macieja.
Panu Bogu niech będą dzięki za Wieczną Ofiarę i za tych, którzy dzięki Jego łasce mogą Ją składać na przebłaganie za nasze grzechy. Powinniśmy jednak pamiętać, aby tak jak błagamy, tak też równie często powinniśmy dziękować Panu Bogu… za cud Życia, za Jego Ofiarę, za ludzi, których stawia na naszej Drodze. Nie możemy też zapomnieć o wybaczeniu, wybaczeniu sobie i innym, gdyż wybaczając dajemy kolejną szansę na poznanie niezmierzonej Miłości Pana Boga.
„Ilekroć myślimy o Chrystusie, pamiętajmy zawsze o Jego Miłości, dzięki której udzielił nam tak wielu łask i dobrodziejstw, oraz o Miłości, jaką nam okazał Ojciec, gdy ofiarował nam tak niezwykłą rękojmię Swej Miłości ku nam. Miłość bowiem domaga się Miłości. Toteż starajmy się mieć zawsze przed oczyma tę Prawdę i w ten sposób zachęcajmy się do Miłości. Jeśli bowiem Pan da nam tę łaskę i wzbudzi w sercu naszym taką Miłość, wszystko stanie się łatwe i w krótkim czasie, bez trudu, dokonamy bardzo wiele”.
09.04.2017.
Hosanna, Hosanna Panu Jezusowi śpiewamy,
do naszej Świątyni zapraszamy,
to On otworzył dla nas Nieba bramy.
Na Swym osiołku do Jerozolimy wjeżdża Pan,
który nie żałuje dla nas Swoich świętych Ran.
To On palmami witany, będzie wyszydzany,
Jezus, który cudów dokonuje,
za nas Swe życie na Golgocie ofiaruje.
Tradycją już się stało, iż w Niedzielę Palmową spotykamy się przy ul. Sportowej i stamtąd uroczystą procesją ruszamy do naszej świątyni. O godz. 10.30 Pan Jezus na swoim osiołku, który u nas nazywa się ”Tadzik”, triumfalnie przejeżdża pośród nas.
Wszyscy wierni wśród radosnych śpiewów i z pięknymi palmami ulicami Potulic zmierzali do kościoła, aby tam wysłuchać Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa i dać świadectwo swojej Wiary.
Podczas Mszy Świętej Ksiądz Proboszcz poświęcił wszystkie palmy, spośród których zostały wybrane 3 najwyższe i 3 najpiękniejsze.
Czytana Męka Pańska tego dnia niezwykle przenikała nasze serca. Każdy w bardzo wymownej ciszy i skupieniu mógł kontemplować swoje myśli i pojmowanie bezgranicznej Miłości Pana Boga.
Po Komunii Świętej nadszedł czas na nagrody za pracę i serce włożone w przygotowanie palm na dzisiejszy dzień.
O nasze bezpieczeństwo na drodze zadbała niezawodna Ochotnicza Straż Pożarna, którym serdecznie za ten wyraz miłości bliźniego dziękujemy.
Wyrazy niezmiernej wdzięczności kierujemy również w stronę właściciela stajni „Patitaj” z Łochowa, który wypożycza nam co roku „Tadzika” i dokłada wszelkich starań, aby spełnił on swoją zaszczytną rolę.
Radosne serca wszystkich dzieci, które otrzymały słodkie niespodzianki niech będą podziękowaniem dla Dobrej Duszy z Białegostoku, która zadbała o to, aby nasi Milusińscy kolejny raz przekonali się o wyższości Dobra nad złem, o tym, że warto dzielić się z innymi i prawdziwie miłować bliźniego, na jakiejkolwiek Drodze go spotkamy. Ufamy, że Dobro naszym Dzieciom okazane, będzie pomnażane.
Uroczystą procesją i Mszą Świętą rozpoczęliśmy Wielki Tydzień. Niech to będzie wyjątkowy czas, kiedy nasze myśli będą nieustannie przy konającym za nas Synu Bożym. Niech ten Wielki Tydzień umocni naszą Wiarę, Nadzieję i Miłość.
W Chwale do Jerozolimy wjeżdżasz, Panie,
choć czeka Cię za nas na Krzyżu konanie.
Twa Miłość jest dla nas bezcennym Skarbem,
stałeś się naszym wiecznym Pokarmem.
Relacja filmowa i fotograficzna z tej uroczystości.
MARZEC 2017
25.03.2017.
Anioł przychodzi Narodzenie Pańskie Najświętszej Pannie zwiastuje,
A Ona swe życie Bogu samemu ofiaruje.
Choć się przestrasza i trwoży,
w Niej począł się Syn Boży,
który Nieba bramy nam otworzy.
W naszej świątyni o godz. 18.00 parafianie uroczystą procesją wokół kościoła rozpoczęli obchody święta parafii. Zebrani u Stołu Pańskiego, tak jak Maryja ofiarowali swoje życie Panu Bogu.
Uroczystą Mszę Świętą w intencji wszystkich parafian odprawił Ks. Krzysztof z parafii pw. Świętego Brata Alberta Chmielowskiego we Występie. Ksiądz Krzysztof w swojej niezwykłej homilii naszą uwagę skierował w stronę Najświętszej Panienki. Maryja ukazana została jako wzór ufności i odwagi, jako kobieta silna Wiarą i przepełniona Miłością. Kaznodzieja również podkreślił, iż Maryja nie jest tylko kobietą wybraną przez Pana Boga, a jest Tą, która wbrew wszystkiemu uwierzyła, tak po ludzku zdawać by się mogło, w niemożliwe. To Ona pomimo wszelkich przeciwności, przykrości, strachu i bólu, którego nie brakowało w Jej życiu podążała Drogą Miłości, nie dała pokonać się zwątpieniu czy wszechobecnej nienawiści. Maryja jest wzorem, z którego powinniśmy czerpać przykład w każdej sytuacji naszego życia. Bez względu na sytuację z pokorą powtarzajmy nasze FIAT i „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Słowa Twego”.
Po Komunii Świętej Ksiądz Krzysztof poświęcił również książeczki dla dzieci, które w tym roku pierwszy raz przyjmą Pana Jezusa do swego serca.
Maryjo, Matko nasza, Ty nas prowadź, Ty nas strzeż,
pod swój płaszcz matczynej Miłości nas weź.
Naucz zaufania, Panu Bogu życia ofiarowania,
naucz znakiem Miłości zwyciężania.
Prosimy, wspieraj nasze parafialne życie,
aby czekało nas z Tobą w Raju bycie.
Kilka fotografii z tej uroczystości.
LUTY 2017
19.02.2017.
Wszystko ma swój czas,
odchodzi na inną placówkę wspaniały Ksiądz od nas.
Jednak jest to tylko odległościowe rozstanie,
żadne pożegnanie,
przed nami jeszcze niejedno spotkanie.
Dwa tygodnie temu z ambony usłyszeliśmy, że władze Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej powołują Księdza Ryszarda do służby Bogu na innej placówce, wśród innych owieczek, które równie mocno potrzebują Ks. Kapelana tam, jak my tutaj.
Na Mszy Świętej w naszej „bazylice” w Gorzeniu serdeczne słowa wdzięczności za wieloletnią posługę, za okazane serce popłynęły z ust tamtejszej wspólnoty parafialnej, na czele, której stoi sołtys, Pan Jerzy Mrówczyński. Na Jego zaproszenie przyjechał również Starosta Nakielski, Pan Tomasz Miłowski, który osobiście podziękował Księdzu Ryszardowi za owocną współpracę i w szczerym uścisku życzył wszystkiego dobrego w nowej parafii.
Apogeum wzruszenia, chwil chwytających za serce miało miejsce podczas Mszy Świętej o godz. 11.00. Już na początku parafialny chórek ze łzami w oczach zaśpiewał piękną pieśń powołaniową. Niezwykle emocjonujące były słowa Księdza Proboszcza, który z nieukrywanym wzruszeniem i drżeniem w głosie skierował swoją wdzięczność w stronę swojego Współbrata w zakonności.
Po wysłuchaniu Ewangelii jeszcze raz homilię dla nas wygłosił Ksiądz Ryszard. Jakże ważne, a zarazem podsumowujące Jego duszpasterską posługę wśród nas było to kazanie, w którym Ksiądz nawoływał do wybaczania, do miłowania bliźniego wbrew wszystkiemu. Ksiądz Ryszard postawił przed obecnymi niesamowicie trudne zadanie: mamy wybaczać i modlić się za nieprzyjaciół naszych bez względu na to, jaką krzywdę nam wyrządzili. Po tych stanowczych słowach nadszedł czas na podziękowania. Jak było można usłyszeć, wiele wdzięczności mieści się w sercu naszego Księdza Czajki. W nieprostym przemówieniu wielokrotnie padło słowo „Proszę”. Ksiądz Ryszard prosił o dbanie o nabożeństwa odprawiane wspólnotowo, pielęgnację świątyni – naszego kościółka, o nieustającą gorliwość w Wierze.
Nie mogło zabraknąć wyrazów uznania i wdzięczności parafian. Po Komunii Świętej głos zabrali przedstawiciele Rady Parafialnej, Burmistrza Miasta i Gminy Nakło nad Notecią, delegacja z miejscowego Zespołu Szkół, kilka pięknych słów w tych jakże trudnych chwilach skierowały do Księdza Ryszarda Panie Katechetki, Matki Różańcowe, parafianie, którzy ze wzruszenia wydobyli prosto z głębi serc słowo „Dziękuję”.
Uśmiechnięte dzieci oraz „Grupa Wspomagająca” Księdza Proboszcza na rozświetlenie tych smutnych chwil podzieliła się z Księdzem Ryszardem radosną twórczością. Ksiądz Ryszard otoczony został kwiatami, prezentami, wyśpiewanymi najszczerszymi życzeniami, a przede wszystkim otwartymi sercami swoich „duszyczek”.
Po błogosławieństwie udzielonym przez Księdza Kapelana dzieci zostały poczęstowane słodkościami, a dorośli ze łzą w oku wracali do swoich domostw w Nadziei na niejedno jeszcze spotkanie.
Choć to dla nas nieproste rozstanie,
Wola Boża niech się stanie.
To Ty, Księże odpowiedziałeś na Boże wezwanie,
Nowe przed Tobą zadanie, nowe posłanie,
Niech dzięki Twej posłudze,
Niejeden człowiek przed Panem Bogiem uklęknie na kolanie.
Jedziesz dla Pana Boga nowe zarzucić sieci,
Tam również potrzebują Cię dorośli i dzieci.
Wierzymy, że dla Ojca Wszechmocnego wiele dusz tam Ksiądz złowi,
Swą świętą posługą kapłańską tamtejszych parafian życie przyozdobi.
My modlić się w Twojej intencji będziemy,
Jeszcze nie raz u Stołu Pańskiego wspólnie staniemy.
STYCZEŃ 2017
20.01.2017.
|
Uroczyście obchodzimy rocznicę Wyzwolenia,
koniec niemieckiego zniewolenia,
Ciężką pracą dorosłych i krwią dzieci uświęconą ziemię mamy,
dzięki Nim wolni po niej stąpamy,
dlatego też o ich pamięć dbamy,
o tych wydarzeniach zapomnieć nikomu nie damy,
dziękczynną modlitwę przed Bogiem Ojcem w Ich cześć składamy.
|
|
21 stycznia 1945 roku obóz pracy, a właściwie obóz koncentracyjny w Potulicach, jak nazwał go jeden z tych, którzy przeżyli tę tragedię, został zlikwidowany. Wszelka dokumentacja została wówczas zniszczona, a Ci, którzy wytrwali i nie dali zgasić swojego Ducha Wiary i Miłości pierwszy raz wyszli poza bramę obozu. Zostali uwolnieni do nowego życia.
W 72 rocznicę wyzwolenia obozu spotkanie w Zespole Szkół im. Dzieci Potulic zainaugurował Pan Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią. Skierował On kilka wzruszających słów w stronę obecnych wśród nas Bohaterów, którzy przyjechali, aby podzielić się z nami swoim doświadczeniem i aby pomodlić się nad mogiłami swoich bliskich. Pan Sławomir Napierała zwrócił się również do młodzieży potulickiej, aby doceniła i nie zaprzepaściła tego bogactwa, które nie zostało im dane na zawsze, to dziedzictwo zostało zadane.
Wystąpienie Pana Burmistrza Sławomira Napierały.
Po tych kilku słowach swoją wiedzą uczniowie Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic w montażu słowno – muzycznym przywołały bolesne wspomnienia tych, którzy doświadczyli okrucieństwa drugiego człowieka. Tutejsza młodzież wskazała na wartości, które pragną w sobie pielęgnować i rozwijać.
Nagrodę za zajęcie I miejsca w konkursie Wiedzy o Hitlerowskim Obozie w Potulic z rąk byłego więźnia obozu – Szanownego Pana Zbigniewa Strzeleckiego z pocałowaniem w rękę otrzymała jedna z uczennic miejscowego gimnazjum. Pan Zbigniew Strzelecki wyraził głęboką wdzięczność za to, że chcemy dbać o naszą historię, którą On i Jego najbliżsi budowali.
Następnie poczty sztandarowe wraz z przybyłymi gośćmi, wśród których byli przedstawiciele lokalnej władzy, ruszyły w stronę kościoła pw. Zwiastowania NMP. Wszyscy zebrani prosili Miłosiernego Ojca o życie wieczne w Królestwie Pokoju dla tych, którzy oddali wszystko co mieli, abyśmy my mogli mieć to, czego Oni zostali pozbawieni. U Stołu Pańskiego modliliśmy się również błagając o potrzebne łaski i błogosławieństwo Boże dla żyjących więźniów obozu oraz ich Rodzin. W swojej pokrzepiającej serca, ale i stawiającej zadanie homilii nasz Ksiądz Proboszcz podkreślał aspekt zwycięstwa Dobra nad złem, Miłości nad nienawiścią, Pokoju nad lękiem. Ks. Maciej przywołał wspomnienia Ks. Kardynała Świątka, który Mocą Opłatka skruszył rewolwer enkawudzisty. W tych kilku płomiennych słowach nie mogło zabraknąć wdzięczności Bohaterom tragedii w Potulicach, ale również nie mogło zabraknąć stanowczego wołania do obecnej młodzieży o chleb Miłości, którym mamy dzielić się z wszystkimi, których spotkamy na Drodze naszego życia.
Homilia ks. Proboszcza.
Tuż po błogosławieństwie i słowach „Idźcie w Pokoju Chrystusa” delegacje wymaszerowały pod Kamień-Pomnik, który upamiętnia dawną główną bramę obozu w Potulicach. Tam zebrani uroczyście oddali cześć pomordowanym i złożyli wiązanki kwiatów. Obecni wśród nas więźniowie ze łzami w oczach wołali, aby historia ta nigdy się nie powtórzyła.
Fragmenty relacji video tutaj. A relacja fotograficzna tutaj.
„Cóż Wy mogliście dzieci uczynić?
Pozamykano Was w tym obozie,
I nawet będąc tam z dorosłymi
Czyhało mnóstwo życia zagrożeń.
Głód Wam na co dzień zaglądał w oczy
Pouciekało bezpieczne ciepło,
A bezwzględnością strach stale toczył,
Piętno wywarły : buta, zapiekłość.
Niewinnych dzieci pobladłe twarze,
Które straciły życie w koszmarach,
Do dziś są niemym świadkiem wydarzeń
Ich nie zasłoni czasu kotara.
Dziś ich imieniem nazwana szkoła
Pozwala wieczną pamięć zachować,
A na biegnącej historii kołach
Kroczy memoriał spisany w słowach”.
12.01.2017.
W środę 11 stycznia 2017 roku w Gimnazjum nr 3 w Nakle nad Notecią odbył się IV Wojewódzki Konkurs Kolęd i Pastorałek. Organizatorem konkursu byli: Gimnazjum nr 3 przy współpracy parafii p.w. NMP Królowej Polski w Nakle nad Notecią, Niepublicznej Szkoły Muzycznej I stopnia w Nakle nad Notecią oraz Nakielskiego Ośrodka Kultury im. Zygmunta Kornaszewskiego oraz Radia Nakło pod honorowym patronatem Burmistrza gminy Nakło nad Notecią oraz Starosty powiatu nakielskiego Otwarcia konkursu dokonali; Leszek Dornowski - dyrektor Gimnazjum nr 3 i Michał Gacka - dyrektor Niepublicznej Szkoły Muzycznej I stopnia w Nakle nad Notecią.
W tej edycji konkursu udział wzięli uczniowie szkół podstawowych i gimnazjalnych z Raciążka, Aleksandrowa Kujawskiego, Sępólna Krajeńskiego, Śmiłowa, Łochowa, Wysokiej, Paterka, Potulic, Rynarzewa, Królikowa, Samostrzela, Dziembowa i Nakła nad Notecią.
W skład Jury weszli: Joanna Krauze (Łochowo), Marta Trudzińska (Paterek), Renata Popowska (Śmiłowo), Lucyna Ceitel (Sępólno Krajeńskie), Anita Kammenberg (Sępólno Krajeńskie), Beata Walczak (Potulice), ks. Karol Rawicz-Kostro (Dekanat Nakielski) i Michał Gacka (Nakło nad Notecią).
Uczniowie zaprezentowali się w dwóch grupach wiekowych (Szkoły Podstawowe i Gimnazja) w III kategoriach: soliści z akompaniamentem, duety, zespoły wokalne i chóry z akompaniamentem oraz duety, zespoły wokalne i chóry a capella.
Po wysłuchaniu wszystkich solistów i zespołów/chórów Grand Prix IV Wojewódzkiego Konkursu Kolęd i Pastorałek przy dźwięku fanfar otrzymała Magdalena Napierała! W kategorii soliści w gimnazjalnej grupie wiekowej nagrodę za 3 miejsce otrzymała Julia Cholewczyńska. Jury spodobał się również występ naszej solistki z klasy 3 Szkoły Podstawowej Rozalii Ciaciuch, która zajęła także miejsce trzecie.
Chcemy również pogratulować Wiktorii Balcer, uczennicy klasy II Gimnazjum, która wystąpiła z chórem Niepublicznej Szkoły Muzycznej "Intencja" zajmując miejsce I w swojej kategorii.
Wszystkim naszym reprezentantkom i parafiankom gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.
Kilka fotografii z tego wydarzenia tutaj.
11.01.2017.
11 stycznia w Zespole Szkół Nr 14 w Bydgoszczy odbyło się wręczenie nagród laureatom VII Misyjnego Konkursu Bożonarodzeniowego, organizowanego przez Szkolne Koło Misyjne "Comunnio". Hasłem tegorocznego konkursu było: "Z Ewangelią przez świat - mój szkolny kolega z Tajlandii".
Jak podają organizatorzy, w tym roku wpłynęło razem we wszystkich kategoriach ponad 350 prac z 16 szkół.
Nasi uczniowie zgłosili swoje prace w dwóch kategoriach: II kategoria - (klasy I - III), ich zadaniem było przygotowanie dowolną techniką plastyczną zakładki do książki; oraz w kategorii IV (klasy gimnazjalne), którzy mieli wykonać przewodnik turystyczny po Tajlandii.
Bardzo się cieszymy, że wśród nagrodzonych znaleźli się uczniowie naszej szkoły. W kategorii II miejsce I zajęła Nina Wolko (uczennica kl. 2a), miejsce III - Markus Kałużny (uczeń kl. 2b), wyróżnienie - Weronika Sobczak (uczennica kl. 2a). Nie zawiedli także gimnazjaliści. Wyróżnienia otrzymały Zosia Wintrowicz i Lidka Jędrzejewska (klasa I gimnazjum).
Prace nadesłane na konkurs zostały sprzedane na kiermaszu adwentowym organizowanym w ZS Nr 14 . Mamy więc dodatkową satysfakcję, że poprzez naszą pracę wsparliśmy także dzieci w krajach misyjnych (w tym roku w Tajlandii).
Laureatom gratulujemy a relacja fotograficzna z wręczenia nagród tutaj.
06.01.2017.
Dzisiaj Prawda nam się objawiła,
Orszak, delegacja Trzech Króli do naszego żłobka przybyła.
Razem ulicami Potulic do naszej Świątyni wędrowaliśmy,
A tam serca naszemu Królowi nad królami oddaliśmy.
Zgodnie z tradycją, jaką ustanowiliśmy wspólnie rok temu, święto Epifanii, święto Objawienia Pańskiego uczciliśmy wędrując z ul. Sportowej do naszego kościółka pod czujnym okiem Ochotniczej Straży Pożarnej. Po uroczystym powitaniu Księdza Proboszcza, nasi Trzej Królowie poprowadzili nas ulicami naszej miejscowości, a my poprzez radosny śpiew kolęd i pastorałek oznajmialiśmy wszystkim mieszkańcom Potulic o Prawdzie Objawionej.
W kościele licznie biorąc udział w uroczystej Mszy Świętej oddaliśmy pokłon przy żłóbku Pana Jezusa. Ksiądz Proboszcz w swojej homilii przypomniał, że my również możemy złożyć dary Panu Jezusowi, jak zrobili to Trzej Mędrcy ze Wschodu. W kilku gorących słowach skoncentrował On naszą uwagę na tym, iż darem dla Dzieciątka Jezus mają być nasze serca ofiarowane bliźnim, gdyż „cokolwiek temu najmniejszemu uczynimy, tak jakbyśmy samemu Panu Jezusowi uczynili”. W czasach dostatku materialnego jakże silnym okazało się zawołanie do ubóstwa naszych serc, które tak często zamknięte są na drugiego człowieka.
Po Komunii Świętej Ksiądz Maciej pobłogosławił kredę, wodę oraz kadzidło wyjaśniając przy tym znaczenie literek pisanych na drzwiach naszych domów. Nie są to wcale oznaczenia imion Trzech Mędrców. Skrót pochodzi od zawołania: CHRISTUS MANSIONEM BENEDICAT – NIECH BÓG BŁOGOSŁAWI TEMU DOMOWI. Oznaczając w ten sposób nasze mieszkania prosimy Pana Boga o błogosławieństwo dla wszystkich jego mieszkańców, ale również dajemy naszym bliźnim wyraźny znak tego, że jesteśmy Rodziną, która nie zamyka drzwi przed Panem Bogiem i drugim człowiekiem.
Po błogosławieństwie, Dzieciątko Jezus swym śpiewem i grą na flecie uwielbiły parafialne gwiazdeczki, za co nagrodzone zostały przez Trzech Mędrców. Radość tych najmniejszych była tym większa, iż nadeszła chwila sowitego nagrodzenia wszystkich, którzy podczas spotkań adwentowych sklejali łańcuszki z dobrymi uczynkami.
Serdecznie dziękujemy Dobrej Duszy z Białegostoku, dzięki której buzie potulickich Milusińskich promieniały uśmiechem, a w ich sercach zapewne znów zajaśniało światło Dobroci, której doświadczają i którą z pewnością poniosą przez życie dając świadectwo bezinteresownej Miłości bliźniego.
Po Mszy Świętej wszystkie dzieci zostały zaproszone do tego, aby wspólnie pomnożyć radość ze zdejmowania pysznych ozdób choinkowych.
A na zakończenie uroczystości nasze Pociechy zostały poczęstowane w Domu Parafialnym pysznymi gorącymi hot-dogami oraz soczystymi pomarańczami.
Ufamy, że wspólnej Dobroci i Radości z Objawienia się nam Prawdy Jedynej nie będzie końca.
Prawda nam się objawiła,
Do Żłóbka mieszkańców Potulic prowadziła.
Słowo się Ciałem stało i zamieszkało między Potuliczanami,
Niech Radość, Miłość i Dobro nieustannie umacnia się między nami.
Dzieci dobre uczynki spełniają, śpiewem i grą Dzieciątko Jezus uwielbiają,
Swe serca Jemu oddają i swą Wiarą ogrzewają, przykład dorosłym dają.
Niech Chrystus błogosławi temu domowi,
Niech nic złego się nie stanie Potulic mieszkańcowi.
Niech parafialna Rodzina silna Wiarą, Nadzieją i Miłością będzie,
Niech nasza Wspólnota Niebo zdobędzie.
Relację filmową można obejrzeć tutaj, natomiast kilka fotografii tutaj.
02.01.2017.
|
6 STYCZNIA - O GODZ. 10.30
Z UL. SPORTOWEJ DO ŻŁÓBKA W NASZEJ ŚWIĄTYNI WYRUSZY
II ORSZAK TRZECH KRÓLI
|
|
NIECH KAŻDY POTULICZANIN DZIĘCIĄTKO JEZUS DO SERCA PRZYTULI,
NIECH DZIECIĘ BOŻE KOLĘDĄ I MODLITWĄ OTULI.
ODDAJMY PANU W DARZE CO MAMY NAJCENNIEJSZEGO,
JEZUS CHRYSTUS PRAGNIE TYLKO SERCA NASZEGO.
PRZYBĄDŹMY, PANU ZAŚPIEWAJMY,
POKŁON JEDNORODZONEMU ODDAJMY,
TO ON ZECHCIAŁ NAM SIĘ OBJAWIĆ, ABY KAŻDEGO Z NAS ZBAWIĆ.
DO UDZIAŁU WSZYSTKICH ZAPRASZAMY,
POKAŻMY JAK BARDZO PANA BOGA KOCHAMY.
|
|
|